Öğrenmemek Mümkün Mü?

'Bugün akşama kadar böyle hiçbir şey yapmadan duracağım işte!' dedi, somurtarak, çocukların bir anda kümesine giren tavuklar misali sokaklardan yok olduğunu görünce 9 yaş'ım. Moralsizdi.

'Bir gün okul müdürlerini polise şikayet edeceğim, çocukları oyundan mahrum ettikleri için' dediği gün gibi.

Ses etmedim.

Biraz sonra her zamankinden yüksek bir üretkenlikle işlere girişti :)

Sessizce izledim.

Halı dokurken,

lego yaparken, 

çekmecesini düzenlerken,

tam o sırada yediği elmanın çekirdeklerini eline alıp 'bunları toprağa ekicem anne, bu elma çok tatlı, böyle bir elma ağacımız olsun' deyip, saksıyı toprağı, suyu özenle hazırladıktan sonra 'aslında önce çimlendirmek mi gerekir acaba' diye sesli düşünüp sonra da kendi kendine 'hiçbir şeyi denemeden bilemezsin' deyip devam ederken,

6yaş kardeşiyle bulaşık makinesini boşaltırken,

odun keserken,

minderlerle ev inşa ederken,

ve kulaklığını takmış sesli kitabını dinlerken...

Öğrenmemek mümkün mü? dedim.

Öylece durmak mümkün mü hiç?

Hayat sana binlerce fırsat sunarken?

Etrafın sevdiklerinle çevriliyken?

Hadi yap, hadi dene diyen içsesin için,

bitmez tükenmez bir hazineyken dünya?