Belki sıfırdan başlamak gerekiyor.
Evde eğitimin, sırf evde olmak olmadığını anlatmaya.
Çocuğu sınıfın duvarları arasından alıp evin duvarları arasına koyunca değişmiyor hiçbir şey,
yani, hemen hemen hiçbir şey.
Onu alıp, onunla hayata katılmakta mesele.
Sosyalleşme mevzuunu soruyorlar derhal,
asıl güçlü yanı zaten bu diyorum ben de.
Evde eğitim, evde değil ki!
Evden; evde değil.
Evden hayata.
Evden topluma.
Evden bilgiyi alabileceği herhangi bir yer, kaynak veya kişiye doğru bir yolculuk bu.
Hayatın içinde öğrenen ailelerin kütüphaneleri ihya etmesi bundan,
Kimsenin uğramadığı müzeleri bulup keşfetmesi bundan,
Dökülen tarihi mekanlarda çoklu öğrenmeyi yeniden canlandıran atölyeler yapmaları bundan.
Konaklamalı geniş aile ve dost ziyaretlerini canlandırmaları bundan.
Bundan, dizinin dibine oturmaları gençlerin kapısını çalmadığı ustaların,
Gönüllü olmak istemeleri çeşitli sosyal alanlarda bundan.
***
Tüm bu gayret her zaman evden dışa da değil elbet,
bazen de evde, kendi içine yolculuk.
Bu ikisi tamamlamasa birbirini zaten neye yarar
Evde eğitime, evde denmesi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder