Tüm alternatif eğitim metotları bu güvene dayanır.
Ben de oğullarımla bu minval üzere ilgileniyorum.
Evet, yeni öğrenme maceraları için davetkar ortamlar hazırlıyorum bazen.
Fakat asıl öğrenmenin insanın içinden gelen 'nasıl' sorusuyla başladığına yürekten inanıyorum.
Bir günümüz işte böyle başladı.
'Bana öğret' dedi, 6yaşEfendi.
'Annecim bana matematik öğret. Toplamayı çıkarmayı bir de eklemeyi.'
İlk ikisini anladım ama üçüncüyü sordum. 1 ve 3 ekleyince kaç olur dediğimde, '1 ve 3 yani 13' cevabını aldım.
Demek ki iki basamaklı sayıların mantığını öğrenmek istermiş.
İşaret fişeğini alınca harekete geçtim ve basit birkaç kart, çubuk ve plastik kapaklarla toplamayı çıkarmayı gösterdim.
2+4 ile 3+3ün sonuçlarının aynı olduğunu fark etti. Hayrete düşürdü bu onu. Beni de onun hayreti..
Ne denli sıradan bakıyorum hayata, ne bihaberim ayrıntılardan dedim kendi kendime.
Matematik bir sihir gibi değil mi dedim, gülümsedik birbirimize.
4-4'ün cevabını aradık birlikte, sıfırı coşkuyla söyledi, kavradığını hissettim yokluğun mantığını.
Ah yavrum bilsen o sıfırı bulmak pek de kolay olmamış insanlık için :)
El-Harezmi'ye selam edelim.
6yaşEfendi biraz büyüsün sıfırın keşfini zevkle okuruz birlikte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder